0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c ć d e f 
g h i j k l ł n ń o ó p r s ś t u w y z ż ź 

Autor : Asnyk Adam


Tytul : Gdy...





Gdy zielenić gaj się zacznie 

W majowÄ… pogodÄ™,

ZaczynajÄ… siÄ™ nieznacznia 

Budzić serca młode.



Gdy różowe kwiecia puchy 

Pokryją jabłonie,

KtoÅ› siÄ™ skrada do dziewuchy, 

A ta cała płonie.



Gdy jabłoni kwiat opada, 

Kalina zakwita,

Przy dziewczynie chłopiec siada 

I o coÅ› siÄ™ pyta.



Gdy słowiczek pieśń wiośnianą 

Nuci ponad strugÄ…,

Ukochany z ukochanÄ… 

Rozmawiają długo.



Gdy się biały powój wije 

Około olszyny,

Oplatają chłopca szyję 

Rączęta dziewczyny.



Gdy na żniwo czas nadchodzi 

I żyta się bielą,

Przysięgają sobie młodzi, 

Że ich nie rozdzielą.

* * *

Gdy szron potem trawkÄ™ zwarzy, 

Zmarszczy listki suche,

CoÅ› ojcowie radzÄ… starzy, 

Jak wydać dziewuchę.



Gdy w cieplejsze ciągną światy 

Wędrowne bociany,

Wraca z niczym z ojców chaty 

Chłopiec ukochany.



Gdy upadną pierwsze śniegi, 

Dziewczyna rozpacza,

Bo przychodzÄ… na przeszpiegi 

Swaty od bogacza.



Gdy nastaje dzionek krótki, 

Trzaska jeździec z bicza,

Ojciec wnosi kielich wódki, 

Zięcia grosz oblicza.



Gdy zmrożone staną rzeki, 

Ścięte w grube lody,

Z ciężkim sercem w świat daleki 

Rusza chłopiec młody.



Gdy pod śniegiem dyszą sioła, 

Smutnie wrona kracze,

W ślubnym wianku do kościoła 

Dziewczę jadąc płacze.





Adam Asnyk

1871





-- 

Publikacja pobrana z serwisu www.poema.art.pl